Waarom ‘suikerverslaving’ een teken van perfectionisme is


Ik was er lange tijd van overtuigd dat ik verslaafd was aan suiker. Ik probeerde zo min mogelijk zoete dingen te eten (behalve fruit), want ‘suiker was immers vergif’. Als ik dan een keer bij iemand anders een brownie zag staan, kon ik me totaal niet beheersen en at ik het liefst de hele bakplaat leeg.

Wie herkent dit?

Uiteindelijk besefte ik dat een suikerverslaving helemaal niet bestaat.
Ik leerde dat het (in elk geval voor mij) alles te maken had met perfectionisme.

In deze podcast neem ik je hierin mee, zodat je ook voor jezelf kunt checken of je misschien last hebt van perfectionisme over het wel of niet eten van suiker.

Ik ben super benieuwd wat je ervan vond!

Liefs,

Evelien

P.S.: Afgelopen weekend heb ik een gratis masterclass gegeven met als thema het loslaten van perfectionisme over je lichaam.

Ik heb deze week een mooi aanbod voor mensen die nog een stapje verder willen met dit onderwerp: bij mijn online programma Goed Genoeg krijg je t/m vrijdag 18:00 een speciale audio-course ‘Leer je lichaam accepteren’. Je vindt alle details op deze pagina.


Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *