Merk je dat je weleens oordeelt over anderen, zoals over jouw collega die veel fouten maakt, over de slome bejaarde die de weg verspert als je haast hebt of die onbekende vrouw op tv?

Misschien herken je onderstaande gedachten ook wel:

‘Wat ziet zij eruit, dat kan echt niet!’

‘Hoe kun je zoveel spellingsfouten maken.. Hij is waarschijnlijk niet de slimste’

 Achteraf komt het schuldgevoel bij je naar boven, want je vraagt je af waarom je anderen zo veroordeelt..

 Ook ik was enorm kritisch op anderen. Ik kon op zoek gaan naar elk d/t-foutje dat iemand maakte en ik roddelde met mijn vriendinnen over die presentatrice die niet uit haar woorden kwam. Achteraf baalde ik van mezelf, want ik had het idee dat ik niet mocht oordelen over anderen.

Wie herkent dat gevoel dat je minder zou ‘moeten’ oordelen?

Newsflash: ik ben erachter gekomen dat hier veel meer onder ligt dan je in eerste instantie zou denken. Vraag je je af waar deze oordelende houding vandaan komt? En wil je weten hoe je om kunt gaan met het schuldgevoel dat hierbij komt kijken??

Ik neem je hier graag in mee. In deze podcast vertel hoe ik hiermee om ben gegaan en de mindshift die ik heb gemaakt! Zodat ook jij je hopelijk minder schuldig zult voelen, als de criticus in jou weer eens naar boven komt.

Ik ben benieuwd of jij je hierin herkent en hoe jij hiermee omgaat!

Veel luisterplezier!

Liefs, 

Evelien