Vanochtend dacht ik terug aan mijn tijd als single. Het is nu bijna 4 jaar geleden dat ik wat kreeg met mijn huidige vriend (nadat we dus al 10 jaar beste vrienden waren).

Dit is niet mijn eerste relatie, en ik weet nog goed hoe ik me voelde elke keer als ik single was. Onze wereld lijkt toch een beetje ingericht op stelletjes. Alsof dat de norm is. Dat je pas goed genoeg bent als je een (fijne) relatie hebt. 

Terwijl jij en ik beiden heus wel weten: “Je hebt geen relatie nodig. Je bent ok, met of zonder partner.”

Maar ik zal heel eerlijk zijn: ook al zei ik dit in mijn singletijd regelmatig tegen mezelf, alsnog had ik soms het gevoel dat ik kwetsbaarder was wanneer ik geen vriend had. Niet de hele tijd, overdag vermaakte ik me vaak prima alleen of met anderen. Maar wanneer ik ’s avonds alleen thuiskwam, kon dat gevoel weleens aan me knagen. Een gevoel van ‘ja leuk allemaal al die bezigheden, maar at the end of the day ben ik nog steeds alleen.’

Ik zou nu het liefst willen schrijven dat ik uiteindelijk de Ultieme Oplossing voor dat gevoel gevonden had. Dat je die zo van me op een presenteerblaadje kon krijgen door mee te doen aan mijn training. Maar de waarheid is dat ik weet dat dit soort gevoelens erbij horen.

Als ik nu (onverhoopt) weer single zou worden, weet ik dat ik me af en toe weer zo zou voelen. Ik hou nu eenmaal ontzettend van samen zijn, ik heb een enorme hang naar verbinding. Ook naar alleen zijn trouwens, dus dat is is soms best even zoeken naar een balans.

(Misschien geldt dit niet voor jou en ben je gewoon écht een happy single, all the time. Als dat zo is: petje af. Jij snapt dat je geen ander mens nodig hebt om gelukkig te zijn. Dat vind ik oprecht heel knap!)

Als je mijn gevoel wél herkent, vind je het misschien fijn om deze video te bekijken met 3 tips voor perfectionisten tijdens het daten. Wie weet haal je er mooie inspiratie uit.

Voor nu een hele fijne dag verder, met óf zonder partner!

Liefs,
Evelien