Hoeveel tijd zou je overhouden als je je nooit meer druk zou maken over hoe je eruitzag? Of over wat je wel en niet mocht (zou moeten) eten?

Ik had zelf amper door dat eten en mijn lichaamsbeeld zo’n gigantisch deel van mijn beschikbare aandacht & tijd opslokten. Het leek ook normaal om er zo mee bezig te zijn, onder het mom van ‘gezondheid is toch het allerbelangrijkste?’. Alleen was mijn houding totaal niet gezond.

Het was een obsessie, en iets wat dagelijks terugkwam. “Zal ik nog een brownie nemen of niet? Ik heb er al één gehad en ik weet hoeveel suiker erin zit. Suiker is net zo verslavend als cocaïne, dat weten we allemaal.” En hoe vaak ik me wel niet schuldig heb gevoeld omdat ik iets lekkers had gegeten (of in mijn hoofd: veel te veel lekkers). Mijn god, alsof je een moord hebt gepleegd wanneer je een hele reep Tony’s Chocolonely naar binnen werkt. 

Ik neem mezelf niet kwalijk dat dat zo ging, de heersende cultuur is er één waarin vrouwen nog meer dan mannen worden afgerekend op hoe ze eruitzien. En dat leidt bij veel vrouwen tot een gecompliceerde relatie met eten en met je lichaam.  

Hoe zit dat met jou?

Wat zou jij in de wereld kunnen doen wanneer je nooit meer over eten en je lijf zou hoeven stressen? Waar heb jij eigenlijk altijd te weinig tijd voor? 

Ik heb een tijdje gedacht dat gezond eten mijn passie was en dat ik daar misschien wel iets mee zou willen doen (in de vorm van anderen hiermee op weg helpen). Ben ik even blij dat ik dat niet gedaan heb… 

Ik zie zoveel welwillende mensen die denken dat ze anderen verder helpen door ze een dieet aan te leren (een dieet is alles waarbij eten gebonden is aan regels). Of nog erger: hoe je een ‘killerbody’ kunt krijgen door ‘van je hongergevoel te leren houden’. No! Je helpt een ander niet verder als je diegene laat geloven dat ze op dit moment ‘niet goed’ zijn, en dat jij ze dan kunt helpen om ‘wel goed’ te worden. 

(Nog even los van een industrie die miljarden verdient aan mensen hun onzekerheden door ze afvalplannen, -poeders en -pillen te verkopen, daar is weinig welwillends aan).

Pas nadat ik dit thema écht snapte en er flinke stappen in had gezet, was er voor mij ruimte om me bezig te gaan houden met wat ik écht interessant vond. Daar is dit coachbedrijf uit ontstaan. 

Ik ben benieuwd wat er bij jou verborgen zit onder deze oppervlakkige obsessie. Je bent zoveel meer dan je lichaam en hoe je eruit ziet. Ik kan niet wachten tot jij dat ook ontdekt.

Liefs,

Evelien