Herken je dit?


Herken je dit? Je komt thuis na een dag werken en je bent helemaal kapot. Op, gaar, uitgeput. Gezellig doen tegen vrienden en familie is wel het laatste waar je nu energie voor hebt, terwijl je dit eigenlijk juist heel belangrijk vindt.

Je zegt soms leuke afspraken af omdat je er simpelweg de energie niet voor hebt. Of je gaat wel, maar merkt dat je er niet 100% bij bent, omdat je je zorgen maakt over je werk. Of omdat je gewoon zo moe bent.

Je bent opgelucht als privé-afspraken niet doorgaan, om maar een beetje ‘lucht’ in je agenda te krijgen. Dingen die je vroeger leuk vond, voelen nu als een verplichting. Je overleeft meer dan dat je echt leeft.

Je wordt overspoeld door gedachten als: “Had ik maar meer rust in mijn hoofd, ik wou dat er een pilletje was om de stress uit te schakelen.” En je geeft jezelf ook nog op je kop omdat je zo in beslag genomen wordt door je werk of door de stress die je steeds ervaart. “Ik weet dat ik meer zou moeten ontspannen, waarom doe ik dat nou niet? Zo ben ik helemaal geen leuke vriendin/moeder/vrouw (of man). Ik moet me gewoon niet zo druk maken. Ik ben een loser omdat ik mijn leven totaal niet onder controle heb.”

Je hebt vaak het idee dat je tekortschiet, dat wat je doet niet goed genoeg is. Dat je niet goed genoeg bent. En dus ploeter je maar weer door, want je moet nog zoveel doen.  Je voelt je overweldigd door alles wat er moet, en heel af en toe betrap je jezelf zelfs op een gedachte als : “Ik wou dat ik ziek werd, zodat ik een legitiem excuus had om even helemaal niks te hoeven. Dan zou niemand wat van mij verwachten en kon ik eindelijk even bijtanken.” Meteen na dit soort gedachten schaam je je, want wie verlangt er nou naar om ziek te worden? Je gezondheid is toch het allerbelangrijkste wat je hebt? Echt zieke mensen zouden wensen dat ze in jouw schoenen stonden, dus hoe durf je dit te denken? En weer kom je in een spiraal van negatieve gedachten over jezelf terecht.

Herken je iets van jezelf in dit verhaal? Of klinkt dit overdreven? Voor mij was dit de realiteit waar ik dagelijks in zat. En ik weet ik dat niet de enige ben.  Iets meer dan vier jaar geleden werd ik totaal in beslag genomen door de gedachten die ik hierboven beschreef. Ik was continu angstig en gestrest, bang dat mensen erachter zouden komen dat ik niet goed genoeg was. Bang om ontmaskerd te worden. Om dit gevoel tegen te gaan, werkte ik zo hard mogelijk. Probeerde ik geen fouten te maken, want dat zou het einde van de wereld zijn. Dacht ik.

Met behulp van een coach ben ik gaan inzien wat ik allemaal voor belemmerende overtuigingen had. Waarom ik deed wat ik deed, en hoe ik dit los kon laten. Ook ben ik gaan mediteren en heb ik veel boeken gelezen over  hoe ik een fijner leven kon krijgen. En stukje bij beetje is het me gelukt. Ik heb veel meer rust in mijn hoofd en mijn leven krijgt op dit moment een dikke 9! In mijn werk doe ik de dingen die ik echt gaaf vind en word ik gewaardeerd om mijn inzet. Het leuke is, dat ik nu minder werk maar veel meer gedaan krijg. Hierdoor heb ik meer tijd om te genieten van de dingen die het leven zo leuk maken, samen met de mensen van wie ik hou. Ik ben steeds meer mezelf, in alle situaties waar ik kom. En nu ben ik klaar om jou te helpen om ook zo’n fijn leven te krijgen. Wat zou jij willen veranderen aan jouw leven? Welke eerste stap zou jij willen zetten om dichter bij jouw droomleven te komen?

Ik weet dat het nu nog vaag en abstract klinkt, een ‘droomleven’. Misschien denk je zelfs dat het te hoog gegrepen is, en dat je tevreden moet zijn met wat je nu hebt. Ik daag je uit om 20 seconden stil te zijn en te voelen of je op dit moment het leven leidt dat je zou willen leiden. Als je over 10 jaar precies hetzelfde zou leven als nu, hoe zou dat dan voelen? Als het antwoord “Te gek!” is, dan ben ik superblij voor je. Als je verdrietig wordt, of angstig of zelfs alleen maar een beetje onrustig van het idee dat je leven er niet anders uit zal zien over 10 jaar, dan nodig ik je uit om op onderzoek uit te gaan. Onderzoek naar wat je nu concreet kunt doen om lekkerder in je vel te zitten. Om blij te worden van het leven dat je leidt. Dit kun je bijvoorbeeld doen door te beginnen met in een dagboek schrijven, of door je verhaal te delen met iemand die je vertrouwt en waarvan je weet dat degene je niet zal veroordelen. Wees eerlijk over wat er in je omgaat.

Begint er al iets begint te kriebelen vanbinnen? Krijg je het gevoel dat dit verhaal over jou gaat? Ik ga graag met je in gesprek (lekker vrijblijvend, uiteraard).

Liefs, Evelien

 

 

 

 

 

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *